Πέμπτη, Οκτωβρίου 26, 2006

Η βλακεια & η αμάθεια

banner by magica

Προσφάτως, δημόσιο πρόσωπο μήνυσε το Blogme.gr για δυσφήμιση και άσεμνο σατυρικό περιεχόμενο.

Το πρόσωπο αυτό σατιρίζονταν μέσα από τις σελίδες κάποιου άλλου blog, το οποίο ήταν καταχωρημένο στο directory του Blogme και στις υπηρεσίες ροής RSS. Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, ακολούθησαν: διαδικασία του αυτοφώρου, κατάσχεση του σκληρού δίσκου, παραμονή στο κρατητήριο και προσαγωγή στην εισαγγελία. Εδώ

Θλιβερές ιστορίες εν Ελλάδι 2006.......... Τι κρίμα να περιστοιχιζόμαστε από βλάκες και ημιμαθείς .Και πόσο επικίνδυνο όταν αυτοί βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας

Banksy Debate



“I’m going to speak my mind, so this won’t take long

Graffiti is not the lowest form of art. Despite having to creep about at night and lie to your mum its actually the most honest artform available. There is no elitism or hype, it exhibits on some of the best walls a town has to offer, and nobody is put off by the
price of admission

A wall has always been the best place to publish your work

The people who run our cities don’t understand graffiti because they think nothing has the right to exist unless it makes profit. But if you just value money then your opinion is worthless.

The say graffiti frightens people and is symbolic of the decline in society, but graffiti is only dangerous in the mind of three types of people; politicians, advertising executives and graffiti writers.

The people who truly deface our neighborhoods are the companies that scrawl their giant slogans across buildings and buses trying to make us feel inadequate unless we buy their stuff. They expect to be able to shout their message in your face from every available surface but you’re never allowed to answer back. Well, they started this fight and the wall is the weapon of choice to hit them back.

Some people become cops because they want to make the world a better place. Some people become vandals because they want to make the world a better looking place.”

Τα παραπάνω λόγια βρίσκονται στο πρόλογο του βιβλίου του Banksy. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο του banksy έρχεσαι σε επαφή με έναν ιδιαίτερο κόσμο που έχει δημιουργήσει ο καλλιτέχνης. Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η στάση του κόσμου αλλά και των μέσων απέναντι στον καλλιτέχνη. Συγκεκριμένα η Guardian τον χαρακτηρίζει ως ένα «καλλιτέχνη» γνωστό για τις ανατρεπτικές φάρσες που σκαρώνει. Η συγκεκριμένη περιγραφή μεταφράζεται αυτούσια και σε διάφορα ελληνικά μέσα ενημέρωσης όπως στα NEA ενώ ένα απλό google search θα προσθέσει και άλλα portals που αντιγράφουν την παραπάνω πρόταση. Γενικότερα υπάρχει η αντίληψη ότι αυτό που κάνει ο banksy είναι ουσιαστικά μια «πλάκα». Φυσικά η όλη αντιμετώπιση της δράσης του ως «πλάκα» υπονομέυει την δουλειά ενός καλλιτέχνη ο λόγος και το έργο του οποίου είναι πολιτικό. Και το πολιτικό εδώ δεν εννοείται με την φιλοσοφική του έννοια. Στην προκειμένη περίπτωση η δράση και το έργο του εκπροσωπούν ένα ρεύμα καλλιτεχνικού πολιτικού ακτιβισμού. Όταν η πολιτική τοποθέτηση μειώνεται στο επίπεδο φάρσας ή πλάκας τότε προφανώς υπάρχει μια σύγχυση. Σε περίπτωση που τα έργα του ενέπνεαν εξεγέρσεις και ταραχές αντισυστημικές μάλλον δεν θα χαρακτηρίζονταν ως πλάκα αλλά ως κάτι σοβαρό.

Το γεγονός ότι ζούμε σε καπιταλιστικές κοινωνίες επηρεάζει βαθύτατα και τις κοινωνικές μας σχέσεις. Μέσα στο όλο καπιταλιστικό οικοδόμημα, ένας καλλιτέχνης θα αναγκαστεί να γίνει και έμπορος της δουλειάς του. Σε περίπτωση που δεν το επιθυμεί αυτό θα προσλάβει μάνατζερ να το κάνει για λογαριασμό του. Είναι απολύτως θεμιτό ακόμα και για έναν καλλιτέχνη που ξεκινάει με ένα underground profil. Είναι αστείο να εξετάζουμε κάθε φορά το προφίλ του καλλιτέχνη. Προσωπικά μου είναι τελείως αδιάφορο αν ο καλλιτέχνης θα είναι underground ή όχι. Σημασία έχει το έργο του. Εγώ αυτό θα αντικρίζω. Τον εκάστοτε καλλιτέχνη ενδεχομένως να μην τον συναντήσω ποτέ. Τα έργα του όμως θα είναι μπροστά μου.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να γράψω εγκώμια για τα έργα του Banksy. Ιδιοφυείς ιδέες, υπέροχα σχέδια, φαντασία, σαρκασμός, κ.ο.κ. Τα έργα του σου μιλάνε με το που θα τα αντικρίσεις. Νομίζω ότι από το Μάη του 68’ είχαν να εμφανιστούν τόσο εμπνευσμένα μηνύματα αλλά ίσως και να υπερβάλω σε αυτό το σημείο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα άρθρο που γράφτηκε στη Guardian στις 22/9/06. Ο συντάκτης ασκεί άνιση (έως παιδιάστικη) κριτική στον Banksy και από κάτω ακολουθεί σωρός σχολίων από αναγνώστες, δημιουργώντας ένα πολύ ενδιαφέρον debate.

Αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί φάρσα στη δουλειά του Banksy αυτό θα είναι το γεγονός ότι η δουλειά του τείνει να γίνει ένα απλό αξιοθέατο. Το Λονδίνο ας πούμε –στους τοίχους του οποίου υπάρχουν αρκετά από τα έργα του- θα μπορούσε κάλλιστα να συμπεριλαμβάνει στους ταξιδιωτικούς οδηγούς του τα έργα του banksy ως αξιοθέατο δίπλα στο Big Ben και το London Tower. Ίσως στο τέλος να καταλήξουμε να κοιτάμε τα έργα του όπως κοιτάμε τον πύργο του Άιφελ, και το άγαλμα της ελευθερίας. Με ένα κενό βλέμμα δηλαδή αδιαφορώντας για το τι αντιπροσωπεύουν αλλά ως μια καρτ-ποστάλ του δυτικού πολιτισμού.


Πέμπτη, Οκτωβρίου 19, 2006

Roses


Τα λουλούδια κανονικά πρέπει να μπαίνουν σε βάζο με νερό αλλιώς πεθαίνουν. Τα κοίταζα στο βάζο αλλά μου φαινόντουσαν να ασφυκτιούν. έβγαλα 4 από αυτά και τα έβαλα στον τοίχο πάνω από το κρεβάτι. Τώρα αναπνέουν καλύτερα. Η ζωή τους θα είναι μικρότερη σε διάρκεια αλλά καλύτερη σε ποιότητα. Το κάθε ένα από αυτά έχει πια τη δυνατότητα να αναδειχτεί. Η δόξα τους θα είναι εφήμερη αφού η έλλειψη νερού θα τα οδηγήσει στο μαρασμό νωρίτερα. Στο βάζο έχουν μείνει τα υπόλοιπα 4. Αυτά θα ζήσουν λιγότερο ένδοξα αλλά θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

Εσύ τι θα διάλεγες?

a) Βάζο

b) Τοίχο

c) Ταλαντεύομαι

d) Ψωμιάδη (για Θεσσ/κείς)

Τρίτη, Οκτωβρίου 10, 2006

Τα Τεμπελόσκυλα

Τα τεμπελόσκυλα, ο βήχας και ο έρωτας δεν κρύβονται.

Συνήθως θα τους ξεχωρίσεις από μικρές χαρακτηριστικές κινήσεις, άλλωστε μεγάλες κι απότομες δεν κάνουνε εδώ και χρόνια, όπως το τέντωμα (που συχνά αποκαλούν stretching αγνοώντας το ομώνυμο είδος γυμναστικής), το νωχελικό περπάτημα (που στην αποκορύφωσή του καλύπτει απόσταση 7 μέτρων χωρίς στάσεις) και το γεγονός ότι, αν ζεις μαζί τους, 6 μέρες από τις 7 της εβδομάδας θα επιβεβαιώνεις την ύπαρξή τους από μικρούς θορύβους (σαν να έχεις ποντίκια στο σπίτι) και όχι από την εικόνα τους. Α, και σε αντίθεση με τον βήχα και τον έρωτα τα τεμπελόσκυλα δεν διακατέχονται από ανακυμάνσεις και εναλλαγές ρυθμού, διατηρώντας μόνιμο το γνωστό flatline.

Επιπροσθέτως, τα τεμπελόσκυλα δεν κυκλοφορούν σε δημοσίους χώρους, ιδιαίτερα σε ώρες αιχμής. Να αναφέρουμε εδώ ότι δεν θα πετύχεις τεμπελόσκυλο σε όρθια στάση, με μοναδική εξαίρεση τη διαδρομή από τη μία επίπεδη επιφάνεια του σπιτιού στην άλλη (συνήθως κρεβάτι, καναπέ, καρέκλα στη χειρότερη).

Τα τεμπελόσκυλα είναι ειδήμονες στα online- shopping, gambling, flirting, socialising, fucking, banking και γενικότερα αγνοούν οποιαδήποτε υπηρεσία, λειτουργία ή ψυχαγωγία δεν αρχίζει με την λέξη online και τελειώνει με την κατ΄οίκον παράδοση.

Μια συνηθισμένη ημέρα στη ζωή του τεμπελόσκυλου ξεκινάει το νωρίτερο στη 1 μμ και τελειώνει κατά προτίμηση στις 4 πμ. Ξυπνώντας, τα τεμπελόσκυλα πρέπει να παραμείνουν στο κρεβάτι, σε χυμένη στάση, για τουλάχιστον 45 λεπτά πριν συρθούν μέχρι την κουζίνα για καφέ, εκτός της Κυριακής που θα σηκωθούν κατευθείαν για βραδινό. Να επισημάνουμε εδώ ότι το τεμπελόσκυλο είναι κατά κανόνα βραδινός τύπος και αποφεύγει το φως, τα ξυπνητήρια και την πρωινή εργασία όπως ο βρικόλακας τον ήλιο. (Σπανίως έχουν αναφερθεί περιπτώσεις τεμπελόσκυλων που ήταν και βρικόλακες παρ’ όλα τα κοινά χαρακτηριστικά).

Ο τόνος της φωνής του τεμπελόσκυλου δεν ξεπερνάει τα 60 Hz για ηδήποτε λόγω (δεν εξαιρούνται τα- φωτιά στα πατζάκια τους, σεισμοί, πνιγμοί, καταποντισμοί, οργασμοί, τραγουδάτε στο μπάνιο ή τσακωμοί.)

Ιδιαίτερη προσοχή να δοθεί στην μεταδοτικότητα της ασθένειας σε όποιον τυχερό βρεθεί στο κρεβάτι του τεμπελόσκυλου παραπάνω από δύο φορές. Η γνωστή και ως ‘τεμπελχανίαση’ εκδηλώνεται συνήθως μέσα σε διάστημα λίγων ημερών με όλα τα παραπάνω συμπτώματα στα φόρτε τους. Επίσης θα το καταλάβεται από ένα διαβολικό γέλιο επιτυχίας από τη μεριά του τεμπελόσκυλου και από το σχεδόν ειρωνικό γεγονός ότι θα σας αποκαλεί ‘τεμπελόσκυλο’ πολλαπλές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η τεμπελχανίαση είναι μια ύπουλη ασθένεια η οποία δεν φαντάζει (αρχικώς τουλάχιστον) επικίνδυνη, αλλά εξαπλώνεται χωρίς να γίνει αντιληπτή. Κάποιοι ειδικοί ισχυρίζονται ότι υπάρχουν άτομα τα οποία ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου καθώς έχουν καταγεγραμμένη στον γενετικό τους κώδικα μια προδιάθεση ως προς την τεμπελχανίαση. Ο ασθενής αργεί να συνειδητοποιήσει την ασθένεια και όταν αυτό συμβεί είναι πια αργά. Σταδιακά ο ασθενής μετατρέπεται σε φορέα και συμβάλλει στην εξάπλωση της ασθένειας. Η συμβολή στην εξάπλωση της ασθένειας είναι μια πράξη καθόλα συνειδητή από το φορέα.

Ο φορέας είναι πεπεισμένος για τις ευεργετικές δράσεις της τεμπελχανίασης και παύει πια να την αντιμετωπίζει ως ασθένεια. Στο μυαλό του η τεμπελχανίαση παίρνει διαστάσεις ιδεολογίας και στάσης ζωής. Είναι ένα οικοδόμημα που έχει συγκεκριμένες σταθερές, αξίες και φυσικά ιδεατή κατάσταση. Στην κορυφή του οικοδομήματος της τεμπελχανίασης βρίσκεται το τεμπελόσκυλο. Η ιδιαιτερότητα αυτού του οικοδομήματος όμως έγκειται στο ότι θα συναντήσουμε το τεμπελόσκυλο όχι μόνο στην κορυφή αλλά και στα θεμέλια.

Τα χαρακτηριστικά του τεμπελόσκυλου αποτυπώθηκαν εκτενέστατα στο πρώτο κομμάτι αυτού του κειμένου. Εδώ όμως τίθεται το σημαντικό ερώτημα; πόσο καλά ξέρουμε τα τεμπελόσκυλα? Είναι οι παραπάνω πληροφορίες αρκετές για να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε την φύση του τεμπελόσκυλου? Η απάντηση είναι και ναι και όχι!!

Για να κατανοήσουμε τα τεμπελόσκυλα θα πρέπει να γνωρίζουμε την ιστορική τους πορεία και εξέλιξη. Τα πρώτα τεμπελόσκυλα εμφανίζονται στην αιγυπτιακή περίοδο. Πρόκειται για την περίοδο της παντοκρατορίας της γάτας. Όλοι γνωρίζουμε τη λατρεία των αρχαίων αιγυπτίων ως προς τις γάτες. Θεωρείτο, ιερό ζώο και απολάμβανε τιμές από τους αρχαίους αιγύπτιους. Αυτή την παντοκρατορία (της γάτας) ήρθαν να ανατρέψουν με δική τους πρωτοβουλία οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου. Οι σκύλοι.

Ο σκύλος εισβάλει στη ζωή του αρχαίου ανθρώπου και παραγκωνίζει τη γάτα. Στην προσπάθεια τους αυτή, οι σκύλοι γίνονται υπερδραστήριοι, υπερκινητικοί και αξιολάτρευτοι. Είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να κάνουν ότι τους ζητηθεί από τα αφεντικά τους. Και για το λόγο αυτό θα πετύχουν τον παραγκωνισμό της γάτας. Φυσικά αν το δούμε αντικειμενικά, ο παραγκωνισμός των γατών δεν ήταν και κάτι το δύσκολο μιας και αυτές είχαν ψωνιστεί ιδιαίτερα με όλες τις τιμές που τους αποδίδονταν και είχαν έναν σνομπισμό και αριστοκρατικό αέρα που ενοχλούσε τους πάντες. Ο παραγκωνισμός τους ήταν θέμα χρόνου. Έκτοτε οι γάτες άρχισαν να συμπεριφέροντε ως έκπτωτοι ηγεμόνες απαξιώντας την παρουσία των ανθρώπων και αρνούμενες να επανασυνάψουν σχέσεις πίστης με το ανθρώπινο είδος που τις πρόδωσε. Εξ’ου και είναι αλανιάρες και ανεξάρτητες.

Ο εύκολος παραγκωνισμός της γάτας ήταν κάτι που μια ομάδα σκύλων είχε αντιληφθεί εγκαίρως και αρνήθηκε να ακολουθήσει την πολιτική εντυπωσιασμού που είχαν αποφασίσει οι υπόλοιποι σκύλοι. Η μικρή αυτή μερίδα αντιφρονούντων σκύλων ονομάστηκαν τεμπελόσκυλα και υπέστησαν έντονους διωγμούς από σκύλους και ανθρώπους. Στην πρώτη περίοδο των διωγμών έχουμε και την εμφάνιση του πρώτου ανθρωποειδούς τεμπελόσκυλου. Το πρώτο ανθρώπινο τεμπελόσκυλο δημιουργήθηκε μετά από μια δαγκωματιά που τράβηξε ο Κύνους τεμπελόσκυλους XIIV σε άνθρωπο αγνώστων στοιχείων. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος υπέστη το δάγκωμα μετά από παρατεταμένη ενόχληση του τεμπελόσκυλους τον οποίο προσπαθούσε να μετακινήσει από τη θέση του (στην οποία είχε σταθμεύσει και παραμείνει ακίνητος για 55 μέρες δημιουργώντας παγκόσμιο ρεκόρ). Το αποτέλεσμα ήταν να τον δαγκώσει ο Κύνους. Αυτή η δαγκωματιά μετέφερε με ένα μεταφυσικό τρόπο στον άνθρωπο όλη τη φιλοσοφία και την ιδεολογία του τεμπελόσκυλου. Οι παραπάνω πληροφορίες αποτυπώθηκαν στο DNA του ανθρώπου και μεταδώθηκαν στις επόμενες γενιές. Οι απόγονοι του άγνωστου ανθρώπινου θύματος είναι και τα άτομα που ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου σε ενδεχόμενη προσβολή τους από την τεμπελχανίαση.

Κος Κλάδας και Κα Κόσμος

Σάββατο, Οκτωβρίου 07, 2006

Aναμείνατε Γενικά

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ότι ένα από τα πράγματα που επικρατούν στην καθημερινότητα μας -και όχι μόνο- είναι και η αναμονή? Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι στη ζωή μας υφίσταται μια πάγια κατάσταση αναμονής. Και ίσως να μην έχει άδικο. Καθημερινά περιμένουμε σε ουρές, σε τράπεζες, σε διόδια, σε φανάρια, στα τηλέφωνα, στους υπολογιστές, στα καράβια, στα αεροδρόμια. Και ο καθένας εδώ θα μπορούσε να προσθέσει την δικιά του προσωπική αναμονή για κάτι.

Ας επικεντρωθούμε όμως σε μια κλασσική αναμονή που σχετίζεται με την σεξουαλική ζωή των εφήβων. Το θέμα αντλείται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και αφορά σε «επαναστατικές» μεθόδους για την προστασία των εφήβων και εκκολαπτόμενων αμερικανών πολιτών. Πρόκειται για πρόγραμμα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των εφήβων που έχει ως κύριο άξονα την αποχή-εγκράτεια (abstinence) των εφήβων από το σεξ.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε ως προβληματισμός της Dr. Patricia J. Sulak σχετικά με την

έλλειψη οργανωμένης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία του Τέξας. Η καινοτομία του νέου αυτού προγράμματος ήταν ότι αντί να ασχολείται με την κλασσική ρητορική περί προστασίας στο σεξ (βλέπε προφυλακτικά), πρότεινε την πλήρη αποχή από αυτό. Η κύρια προβαλλόμενη αιτιολογία ήταν ότι από τη στιγμή που κυκλοφορούν τόσες ασθένειες που μεταδίδονται με το σεξ, και μιας και τα προφυλακτικά δεν είναι 100% ασφαλή, ο μόνος τρόπος για να έχουν οι νέοι το κεφάλι τους ήσυχο είναι απλώς να απέχουν από το σεξ.

Οι εμπνευστές του προγράμματος σκέφτηκαν ότι το ηθικό ή το θρησκευτικό σκέλος της επιχειρηματολογίας για την αποχή μπορούσε εύκολα να ξεχαστεί ή να υπερκεραστεί στο μυαλό των «άμυαλων» teenagers. Έστησαν λοιπόν την επιχειρηματολογία τους πάνω στο κομμάτι της υγείας. Κοινώς, σε περίπτωση που οι έφηβοι κάνουν σεξ θα πρέπει να ξέρουν ότι κινδυνεύουν από σωρεία ασθενειών που μπορεί να τους οδηγήσει μέχρι και το θάνατο. Με απλή επαγωγή λοιπόν, το σεξ μπορεί να σε σκοτώσει και επιπλέον οι μέθοδοι για ασφαλές σεξ και αντισύλληψη δεν είναι ικανές να σε προστατέψουν.

Προφανώς πρόκειται για θέμα πολιτικής και αξιών ακόμα και αν κάποιοι προσπαθούν

να το μετατρέψουν σε ένα απλό ζήτημα υγείας. Αυτό αποδεικνύεται από το ξεπέταγμα αντίστοιχων προγραμμάτων σε διάφορες πολιτείες των Η.Π.Α. που πάνε ένα βήμα παραπέρα: αντί να σε τρωει η ανασφάλεια και το άγχος σχετικά με το σεξ, δεν είναι καλύτερα να περιμένεις πρώτα να παντρευτείς μέχρι να αρχίσεις την σεξουαλική σου ζωή; Μάλιστα έχουν εφεύρει μέχρι και τις ατάκες που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο έφηβος/νέος για να αντιμετωπίσει το σεξουαλικό κάλεσμα του συντρόφου του. Αυτό ανήκει στην ενότητα «how to say no», και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αντλήσουν πρακτικούς τρόπους για να αντισταθούν στα «ανεγκέφαλα» ερεθισμένα ταίρια τους. Μάλιστα υπάρχει πρόβλεψη και για τα απολωλότα πρόβατα που έχουν δοκιμάσει ήδη το σεξ, τα οποία προκειμένου να ενταχθούν και αυτά στη συγκεκριμένη ηθική-προστασία, τους τίθεται ένας νέος στόχος που λέγεται «Second virginity».

Επιπλέον τα παραπάνω προγράμματα (που έχουν εξελιχθεί σε οργανώσεις πουριτανών) θίγουν και το ζήτημα της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης που μπορεί να καταστρέψει τα όνειρα ζωής μιας νέας κοπέλας (προφανώς η έκτρωση δεν αποτελεί επιλογή). Επιπλέον όποιος θέλει να διατρανώσει την επιλογή της αποχής/αναμονής μπορεί να προμηθευτεί σε λογικές τιμές μπλουζάκια με το logo "just wait", stickers καθώς και dvd για εκπαιδευτικές βραδιές γονιών και παιδιών, όπου όλα αναλύονται εκτενέστατα.

Το όλο ζήτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης δημιούργησε ένα debate στο χώρο

των ειδικών στις Η.Π.Α. Οι μεν υποστηρίζουν ότι σύμφωνα με έρευνες οι νέοι (και συγκεκριμένα οι έφηβοι) έχουν περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από ασθένειες που μεταδίδονται με το σεξ, άρα είναι προτιμότερο να απέχουν τελείως. Επίσης η ενημέρωση για προστασία και αντισύλληψη δεν μπορεί να γίνεται παράλληλα με το πρόγραμμα της αποχής καθώς μπορεί να δημιουργήσει αντιφατικά μηνύματα. Από την άλλη οι επικριτές αναφέρουν ότι δεν είναι δυνατόν να σταματήσει η ενημέρωση για το ασφαλές σεξ για ευνόητους λόγους, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που αντιτίθενται σε αυτή τη μορφή τρομοκρατίας των νέων αλλά και δαιμονοποίησης του σεξ.

Ενδεικτικά πάντως αναφέρεται ότι ο πρόεδρος Bush πρότεινε αύξηση 33% της δαπάνης για την διδασκαλία της αποχής και μάλιστα ως μόνη μορφή σεξουαλικής

διαπαιδαγώγησης (αποκλείοντας δηλαδή συνδιδασκαλία μεθόδων).

Πάνω, λοιπόν, στο δίπτυχο υγεία και ηθική μεγαλώνει σήμερα στις Η.Π.Α. μια γενιά που με τις υποδείξεις των μεγαλύτερων, δαιμονοποιεί το σεξ, ζει με το άγχος της ασθένειας και αναπτύσσει ενοχικά σύνδρομα ερχόμενη σε σύγκρουση με την ίδια της τη φύση. Εάν σε αυτά συνυπολογίσουμε και ένα σωρό παραπλήσιων ψυχολογικών καταστάσεων στις οποίες ενδεχομένως να περιέλθει αυτή η γενιά, το πιο πιθανό είναι στο μέλλον να οδηγηθεί και αυτή πανικόβλητη σε ομαδικές ψυχοθεραπείες και ψυχολόγους προσπαθώντας να ξετυλίξει ένα κουβάρι που άρχισε να μπλέκεται στα δύσκολα χρόνια της εφηβείας.

LINKS
Great to Wait
Just Wait